Przypomnijmy, podsumowując krótko wcześniejsze rozważania. W sytuacji, gdy dojdzie do odfrankowienia, sąd wyeliminuje z umowy postanowienia niedozwolone, a umowa nadal będzie obowiązywać, lecz jako kredyt złotówkowy z niższym oprocentowaniem (według stawki LIBOR). Dzięki takiemu rozstrzygnięciu frankowiczowi przysługuje zwrot nadpłaconych rat kredytu, ponieważ w przeszłości były one płacone w zawyżonej wysokości na podstawie niedozwolonych postanowień, które znalazły się w umowie. Jednocześnie saldo kredytu ulegnie zmniejszeniu, a tym samym zmaleją przyszłe raty kredytu. Z kolei stwierdzenie nieważności umowy spowoduje, że przestanie ona obowiązywać, a co za tym idzie kredytobiorca uwolni się od kredytu. Strony jednak muszą dokonać wzajemnego rozliczenia – wypłaty ze strony banku i spłat ze strony kredytobiorcy.

W świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 3 października 2019 r., w słynnej sprawie C-260/2018 Kamila i Justyny Dziubak przeciwko Raiffeisen Bank International AG w razie sporu dotyczącego umowy kredytu waloryzowanego do waluty obcej, w której treści znajdują się niedozwolone postanowienia umowne dotyczące sposobu waloryzacji, odsyłające blankietowo do tzw. „tabel kursowych” banku, rozpatrzono bowiem kilka możliwości rozstrzygnięcia. Poniżej dwie z nich, które dominują.

W toku takiego procesu sądowego sąd dokonując oceny zgodności postanowień umowy z prawem kieruje się ściśle określonymi przesłankami (z art. 385¹ Kodeksu cywilnego). Przeprowadza swoisty test, który polega na ustaleniu, czy postanowienia umowy są dozwolone.

We wszystkich sprawach sądowych dotyczących problematyki tzw. kredytów frankowych banki wskazują, traktując to jako bardzo istotny argument, że powyższych spraw w ogóle by nie było, gdyby nie nastąpiła niekorzystna dla frankowiczów zmiana kursu franka szwajcarskiego. Okoliczność ta – wbrew powszechnie przyjętej i funkcjonującej w społeczeństwie opinii – nie ma jednak w tzw. sprawach frankowych żadnego znaczenia i nie powinna rzutować na rozstrzygnięcie sądu. Intencje kredytobiorców, które kryją się za treścią składanych przez nich pozwów pozostają tutaj bowiem bez żadnego znaczenia. Owszem na przestrzeni lat, w przypadku większości kredytów powiązanych ze szwajcarską walutą, mimo regularnego spłacania rat zobowiązania frankowiczów wzrosły znacząco. Było to impulsem dla kredytobiorców do podjęcia działań w sprawie zawartych z bankami umów. Jednak nie to jest prawnym powodem tych spraw, które obecnie tak lawinowo zalewają sądy. O co zatem chodzi w tych sprawach, jeśli nie o niekorzystną zmianę kursu franka szwajcarskiego?

Chcesz dowiedzieć się o co chodzi w tzw. sprawach frankowych? Czy, aby na pewno cały spór toczy się wokół kursu franka szwajcarskiego? Czym zajmuje się sąd w tzw. sprawie frankowej? Co to jest „stwierdzenie nieważności umowy” i „odfrankowienie”? Czym są teorie „salda” i „dwóch kondykcji”? Jakie korzyści mogą wiązać się z wytoczeniem powództwa przeciwko bankowi?

Pomimo zwiększonej świadomości co do ochrony danych osobowych, wynikających w dużej mierze z wprowadzenia przepisów RODO, co raz częściej do Kancelarii zgłaszają się osoby będące ofiarami bezprawnego wykorzystania swoich danych osobowych w związku z oszustwami polegającymi na wyłudzeniu pożyczek gotówkowych.